احساس درد و سوزش هنگام اجابت مزاج یا بعد از آن یکی از نشانههای شایع بیماری شقاق یا فیشر مقعد است. بسیاری از مبتلایان به این عارضه به چنین علائمی دچار میشوند و به دنبال راهی برای درمان این عارضه هستند. شقاق را میتوان به عنوان دردناک ترین بیماری مقعد معرفی کرد که اگر در مراحل ابتدایی درمان نشود، مزمن شده و نیاز به جراحی و لیزر پیدا میکند.
شقاق مقعدی چیست؟ فیشر (fissure) بیماری شایعی است که بسیاری از افراد در طول زندگی خود آن را تجربه مینمایند. این بیماری در واقع یک شکاف مقعدی یا زخم مخاطی میباشد که قسمت داخلی ناحیه مقعدی یا آنال را که طولی حدود ۳ سانتی متر دارد، دچار میسازد. به عبارت سادهتر به زخم ایجاد شده در دهانه خارجی مقعد اطلاق داده میشود. البته باید در این میان اذعان داشت که بیماری مورد بحث، دارای عود و بهبودیهای مکرر است. بدیهی است این بیماری میتواند در نقاط دیگری به غیر از مقعد نیز ایجاد شود، به عنوان مثال این احتمال وجود دارد که بعد از زایمان در سینه ها نیز این عارضه به وجود آید. از سوی دیگر باید به این نکته نیز اذعان داشت که امکان ابتلا به بیماری مورد بحث در تمام سنین حتی شیرخواران نیز وجود دارد و بر اساس آمار موجود میزان ابتلا به شقاق مقعدی در زنان و مردان مساوی میباشد. البته امکان ابتلای بسیاری از بانوان بعد از انجام زایمان طبیعی یا سزارین به این بیماری وجود دارد چرا که در دوران بارداری عضلات لگن شل میشود.
بسیاری از متخصصان بر این باور هستند که ایجاد ضربه و آسیب بر اثر عبور مدفوع سفت و خشک از کانال خروجی مقعد میتواند عامل اصلی ایجاد این عارضه باشد. اما این در حالی است که بنا بر تحقیقات بین المللی صورت گرفته در خصوص این بیماری ابتلا به اسهال نیز میتواند باعث بروز علائم این بیماری گردد. شایان ذکر است نمونه التهابهایی که در شقاق مزمن (کرونیک فیشر) ظاهر میشوند، عبارتند از ایجاد یک توده محافظ یا علائم پوستی در اطراف ناحیه بیماری و یک زائده با ساختار بافت مقعدی که بیش از حد بزرگ شده و در ابتدای این عارضه در کانال مقعدی شکل گرفته است. با این حال، همیشه فیشر آنال نشانه رژیم غذایی کم فیبر و یبوست نیست و دلایل دیگری هم میتوانند زمینه ساز بروز این بیماری شوند. علل دیگر عبارتند از:
داشتن بیماری التهابی روده (IBD)مانند بیماری کرون
جالب است بدانیم که این بیماری دارای علائمی مانند ایجاد احساس درد به هنگام اجابت مزاج، سوزش، خارش، ایجاد زائده پوستی و همچنین ایجاد خونریزی بعد از عمل دفع میباشد. هرچند در این میان باید خاطر نشان کرد که میزان بروز علائم متناسب با نوع یا درجه آن متفاوت است، اما ایجاد احساس درد در تمام افراد مبتلا وجود دارد.
گفتنی است این بیماری را میتوان بر اساس علائم و مدت زمان ایجاد آن بر دو نوع حاد و مزمن تقسیم بندی کرد. شقاق حاد: این حالت در مراحل ابتدایی بیماری یعنی در ۳ تا ۶ هفته اول که علائم بیماری ظاهر میشود بروز خواهد کرد. فیشر حاد یک زخم یا شکاف سطحی و کوچک است که در قسمت آندرم یعنی قسمت پوشش سلولی مقعد به وجود میآید. شقاق مزمن: این حالت بیشتر بر اساس ورم ها و تصلب بافتها (فیبروسیز) ایجاد میشود. به عبارت ساده تر بعد از گذشت بیش از ۸ الی ۱۲ هفته علائم بیماری تشدید میشود و در ۹۵ درصد موارد نیاز به انجام جراحی در این دسته از بیماران وجود دارد. باید در نظر داشت که شقاق حاد، خود را به صورت یک زخم خطی نشان میدهد، اما شقاق مزمن زخم وسیع تری است که لبه های برجسته دارد. به گونهای که فیبرهای سفید عضله اسفنکتر داخلی در کف آن قابل مشاهده است و اغلب در سمت خارجی این زخم یک منگوله پوستی (Skin tag) دیده میشود.
شقاق مقعدی با بیماری های جدی تری مانند سرطان روده مرتبط نیست، اگرچه علائم سرطان مقعد ممکن است شبیه فیشر باشد. برخی از عوارض احتمالی شقاق مقعدی عبارتند از: فیشر مزمن مقعد: پارگی بهبود نمییابد و با گذشت زمان این میتواند باعث ایجاد بافت اسکار گسترده در محل شکاف شود. همچنین علائم بیماری تشدید میشود، به گونهای که بیمار را از اجابت مزاج پرهیز میکند.
فیستول مقعدی: «تونلهای» غیرطبیعی کانال مقعد را به اندامهای اطراف و معمولاً سایر بخشهای روده پیوند میزنند.
تنگی مقعد: به دلیل اسپاسم اسفنکتر مقعد یا انقباض بافت اسکار حاصله، کانال مقعد به طور غیر طبیعی باریک میشود.
بیماری شقاق چیست؟ علائم فیشر مقعد، معاینه و تشخیص